„Chodź, pokażę ci moje noże” to książka, w której dzielę się przeżyciami i lękiem towarzyszącymi utracie bliskiej osoby. Jest świadectwem walki z uczuciem strachu i samotności. Publikacja częścią mojej pracy doktorskiej obronionej w Akademii Sztuk Piękny w Katowicach, temat: Metoda pracy nad Książką Refleksyjną (2023).

Starając się zrozumieć zdarzenia, porównuję je do piwnicy – symbolicznego miejsca, w którym gromadzi się nie tylko niepotrzebne przedmioty materialne, ale także trudne doświadczenia, towarzyszące nam mimo potrzeby wyparcia niechcianych wspomnień. To przestrzeń, gdzie skoncentrowane są bolesne chwile, reprezentujące proces konfrontacji z lękiem, samotnością, cierpieniem i przemijaniem.

Książka włączona do zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu (2024). Była przedstawiana na seminarium Method/Art w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii (2024).

Oprawa twarda, szyta nićmi, z obwolutą
Wymiary: 14,5 cm × 28 cm
Liczba stron: 100
Ilustracje w oryginale są malarstwem akrylowym na płótnie.
Została wydana w nakładzie 100 egzemplarzy.
Bycie twardym to pierwsze przykazanie podczas choroby bliskiej osoby.
U nas w rodzinie każdy miał swój atrybut.

Ja miałam długie, proste lśniące włosy. Rodzice bronili je przed obcięciem wszelkimi sposobami.

Nagle przeszło mi przez myśl – jeżeli stanie się najgorsze, już nigdy ich nie zetnę.

Ścięłam włosy.
Piwnica, najniższa kondygnacja budynku.
Co jakiś czas budzę się w mojej piwnicy. Z kwiatkiem i oswojonym już grzybem.
Back to Top